Selamün aleyküm.
Bu yazıda memleketimden bahsetmek istiyorum biraz. Kendisi küçük ve şirin, eşsiz bir sahile ve güzelliğe sahip turizm cenneti. (çok övmüş gibi oldum ama gerçekten bir görseniz eminim aynı şeyleri düşünürdünüz ) Şimdi bu memleket bu kadar güzelde hiç mi derdi sıkıntısı yok e var tabii de küçük yer ufak tefek şeyler onlar da.
Ama kendimi bildim bileli burada böyle bir durum vardır: Adilcevaz’da yabancıya çok hürmet verilir.
Önce size biraz memleketimin özgeçmişinden bahsetmek isterim.
Yıllardır Türkiye’nin doğudaki kalesi diye tanınan Adilcevaz (Ahlat ile birlikte) vatanına bağlılığıyla biliniyor. Herhangi bir polis memuruna veya bir askere Adilcevaz’ı sorsanız genellikle çoğu Adilcevaz’ı bilir. Çalışmak için bu ilçeyi tercih etmek ister. Çünkü içinde yaşayan halkının düşünce tarzını bilir. Şöyle bir laf vardır bizim burada: “Ankara’da bir yasa çıkar ve bu ilk Adilcevaz’da uygulanır.” Kendine hayrı olmasa da yasalara uymaktan da asla kendini men etmeyen ilçemize bu şekilde atıfta bulunuluyor. 🙂
O yüzden tüm polisler vs. bilir Adilcevazı. Tercih vermeyi düşünen bir öğretmen de önce şöyle bir düşünür: “Tercih etsem mi ya acaba? Dur bi Google’a bakayım.” “ Ya baba senin var mı oralarda bir tanıdığın falan, nasıldır diye bir sorsak?” . Bir kaygı bir endişeyle gelirler. Televizyon, reyting için öyle bir kötüler ki memletimin dört bir yanını; sanırsın dağ, ot, çiçek yok sadece terör, kan var. Ben İstanbul’a gittiğimde ağaç göremeyeceğimi her yerin bina olduğunu düşünmüştüm Gezi olaylarının da yer aldığı haberlerden dolayı. Girişindeki güzelim ormanları görmemle şaşırmam bir olmuştu. Çok üzülüyorum böyle olunca ve bu yazı da bi yer için anlatılanların televizyon anlatılarından ibaret olmadığını göstermek için var. Her neyse tabii sonra bu öğretmenlerimiz gelip gördükten sonra endişeleri geçer ve değil ayrılmak istememek bir de burada yatırım yapmaya başlarlar 😀
Şöyle bi anımı sizinle paylaşayım: Biliyorsunuzdur; yurt dışında (Bakü’de) okuyorum. Oranın büyük bi çoğunluğu meraklıdır biz Türkiye halkına. Türkçe konuştuğumuzu duymaya dursunlar hemen ilgilerini çeker ve çoğu muhabbet etmeye başlar. Yine böyle bir durumda bir polis memuru ile muhabbet etme imkânımız oldu. Nerelisin dedi. Bitlisliyim dedim. Nereye yakın ora dedi Iğdır’a dedim. Van Gölü’nü bilir misin dedim tam tanımadı. (Genelde tatil yerlerini ve İstanbul’u tanıyorlar.) Hah işte biz o Van Gölü’nün civarında Adilcevaz da kalıyoruz, oralıyız dedim. Adilcevaz mı dedi. Evet, biliyor musunuz dedim. Evet, orası vatansever bir yer dedi. Şok oldum. Türkiye’de yaşamıştım bu olayı ama yurt dışında yaşayınca hoş gelmesiyle birlikte ilginç de geldi. Sevindim.
Adilcevaz’a tatile geldiğinde Özel Harekâtçı ağabeylerin görevlendirme ile gelmeye başladıklarını öğrendim. Alışverişe geldiklerinden dolayı tanışmamız, muhabbet kurmamız bir oldu ki zaten sıcak kanlılar. İster sanatçı ister ünlü olun onlar geldiyse sizin pek bir havanız kalmıyor burada, popülerler bizim memlekette. 🙂 7’den 70’e herkesin gözdesi, hiç tanımadan baş üstü ettiği, çok değer verdiği insanlardır. (maşallah).
Çocuğundan büyüğüne herkesin Ejder(yerli zırhlı aracımız) olsun silahlar hakkında olsun her türlü soruyu sormaları onların da hiç sıkılmadan anlatmaları, bizlerle samimi muhabbet etmeleri hem bizim eminim hem de onların çok hoşuna gidiyor.
Mesela ilk geldiklerinde her an tetikte olurlar bu ağabeyler ve biz güleriz bu hallerine 😀 Onlar da memleketi belledikten sonra bu tedirginlikleri geçer ki her an teyakkuzdalar meslek icabı o ayrı 🙂
Haa bir de bu adamlar bir nesle Özel Harekâtçı olmayı ilaçladılar burada. Bir şey de yapmadılar; duruşları, cesaretleri, samimiyetleri, görevlerindeki ciddiyetleri Allah yolunda olmaları ve Allah’ın verdiği asillik.. Bir nesle “Ben Özel Harekâtçı olacağım” dedirtti. 🙂 Her ay görev değişimiyle gelen özel hareketçi abilerimizle iyice kaynaştıktan sonra onların bir anda gitmeleri bizleri çok üzer. Ama her giden ayrıdır bizler için ve her birini ayrı ayrı severiz.
İyi ki varsınız diyorum onlara. JÖH, PÖH ve vatanı, milleti, dini için çalışan hizmet veren tüm görevli erkek ve hanım kardeşlerimiz. Bizler sizlerden razıyız sizlerde bizlerden razı olun inşallah.
Bu yazı da bu kadardı. Bu yazıyı halktan biriyle PÖH’cü ağabeyimizin muhabbetini görünce yazmak geldi aklıma. Ulan dedim, bu memlekette PÖH popülerdir bunu da bir millet bilmelidir. Allah bozmasın dedim 🙂
Ayrıca isterseniz yakında ekleyeceğim Adilcevaz Albümüne şuradan ulaşabilirsiniz.
Selametle.
0 yorum